Dört Kuşaktan Yunan Öyküleri – Çeviren: Ahmet Yorulmaz
Yayınlanmamış derleme. Öykünün Avrupa’da Rönesansla birlikte, edebî bir tür olarak kabul edilmesiyle de Yunan Edebiyatı’nda öykü dalında aydınlanmaya yönelik büyük bir devinim başladı. Araya giren halkbilimcilerin yöresel ve töresel yazılarından sonra, öykü tanımına uyan ürünler çıktı ortaya. Daha başka bir söyleyişle bu dönem, Yunan öykücülüğünde aydınlanmacılıktan romantizme geçiş dönemidir. Riga Velestinli’nin 1790 ve 1792’de Viyana’da iki kez basılan erotik öyküleri çıktı, edebiyatçı İzmirli bir Adamandio Korai, şair Dionisios Solomos vb.ları yetişti. “Atina Okulu” diye adlandırılan bir ekol gelişti, bu ekolün yazarları 1860’a değin kitaplar yayımladılar. Bazılarınca yeni Yunan öykücülüğünün babası kabul edilen A. Rizos Rağkavis, İoannis Deliyannis, Konstantinos Ramfos, Yeoryios Pop bu dönemde yetiştiler, ürün verdiler.
Rusya’sından, Fransa’sına; İngiltere’sinden, Almanya’sına, İtalya’sına değin bir yığın değerli kalemler doğuran öykü türü, Yunanistan’da da geniş bir yelpazeye ulaştı. Bu XIX. yüzyılda meydana geldi.
Yunanistan anakarasının dört bir yanından ve Sakız, Midilli, Girit vb. adalardan öykücüler fışkırdı.
Bu kitapta biz, Yunan öykücülüğünün öncü/yol ve yön açıcılarından, örneğin son yüz yılda başı çekenlerden, Papadiamantis’le (1851-1911) başlayarak, günümüze değin geliyoruz. Zira kitaba aldığımız yüz yıllık öykücülerin doğum ve ölüm tarihleriyle de ilkleri olmaktadır o.